Foto elke dag UMR 196: Gemist?
Die heb ik dus gemist: Rembrandt als genie. Gisteren en vandaag zijn de doeken weer in de vrachtwagen geladen om ze naar de rechtmatige eigenaars terug te sturen. Die gevaarlijke gek ging gelukkig naar het Rijksmuseum, dus deze schilderijen zijn allemaal ongeschonden. Pak van mijn hart. Van de mensen die hem gezien hebben hoorde ik dat de tentoonstelling echt de moeite waard was. Maar ja, te dichtbij waarschijnlijk, en de rijen stonden me ook tegen. Deze mevrouw staat trouwens alleen bij de duurste exemplaren, of bij de slechtst verzekerde, de fietsers om te leiden. Volgens mij is dat volstrekt overbodig want ze lijken me bomvrij verpakt.
Nog wat gemist: ik zou vandaag naar het strand, laatste vrije dag, en daarom ben ik gisteren niet geweest vanwege de huid. En nu schijnt de zon niet. Ik ga met mijn vriend en die vindt het volgens mij niet erg, is toch al geen strandfiguur, dus waarschijnlijk gaan we toch. Desalniettemin: een stranddag zoals ik die het lekkerst vind, gemist.
Nog net niet gemist, maar daar kwam ik eigenlijk te laat achter om er goed gebruik van te maken, dus laten we zeggen een gematigde vorm van gemist: mijn raam staat op de foto! In spiegelbeeld natuurlijk: het donkere raampje gereflecteerd in de voorruit van de vrachtwagen, is het raam van waaruit ik altijd mijn foto’s maak voor dit blog. Zelfs uitvergroot zie ik mezelf daarin niet terug, te weinig pixels, maar ik moet er zijn want het is het goede raam. Schuin links daarvan zie je een gedeelte van de Zuiderkerk.
En wat ik me voorgenomen had om te missen heb ik niet gemist: de twee doelpunten van Italië tegen Duitsland: op een klein schermpje op mijn computerscherm. Met twee minuten vertraging (een Amerikaans Sportstation) zodat ik het eerst in de buurt hoorde juichen en zo op tijd weer bij mijn computer was!
Groeten
Viktor