Foto elke dag 182: Twee zijzoenen: de helft
Twee seizoenen volgeblogd, de winter en de lente zitten er op, ik ben op de helft. Zo langzamerhand kan ik me mijn leven niet meer voorstellen zonder bloggen, het kan verkeren.
In het kader van de zelfopgelegde dwang om gedurende het WK, of gedurende het Nederlandse verblijf daarin, een oranje foto te plaatsen: deze twee dames waarvan er een op zijn minst iets met het Nederlands elftal heeft. Ik kan me tenminste niet voorstellen dat je je zomaar in het oranje hult, omdat je dat een mooie kleur vindt of zo. En als dat al zo is, wat ik heel onwaarschijnlijk vind want ik vind oranje voor kleren foeilelijk, dan weet je dat je in deze tijd toch een statement maakt door het te dragen.
En ze maken nóg een statement natuurlijk: wij houden van elkaar en willen dat niet onder stoelen of banken steken. Ik vind dat altijd erg moedig. Maar ook heel vermoeiend want je bent je er altijd van bewust dat je bekeken wordt, of dat nou goedkeurend of afkeurend is: je valt op, het zal wel nooit gewoon worden. Daarom loop ik nooit met mijn vriend hand in hand, ik houd niet van die dubbelconcentratie.
En dan die zomer: hij begint druilerig maar dan kan het alleen maar mooier worden moet je maar denken. Net als het Nederlands elftal: het begint niet geweldig maar het wordt prachtig. Helaas moet aan mijn woorden geen voorspellende waarde worden gehecht. Maar de schildpad op het monumentje is misschien toch een aanwijzing?
Groeten, viktor.