Foto elke dag 169

Voor eeuwig blijft het afwasrekje in de lucht hangen. Als je er van uit gaat dat tijd een rekbaar begrip is dan kunnen afwasrekjes vliegen. Als in een sterk vertraagde film maakt het afwasrekje zich los van het lanceerplatform en zet koers naar een van de verre sterrenstelsels waar nog grote behoefte is aan afwasrekjes. Als een raket priemt het rekje zich door de luchtmoleculen van deze aarde. Maar helaas, er blijkt iets mis te zijn met de brandstoftank: er lekt energie weg en het afwasrekje kan zich daarom niet volledig losmaken van de aantrekkingskracht van de aarde: het keert onverrichterzake terug, gelukkig in de nabijheid van het lanceerplatform, zodat het niet te pletter slaat op de aardbodem maar zacht wordt opgevangen: een nieuwe poging kan worden gewaagd, wat ook onmiddellijk gebeurt.

Maar op de foto blijft het eeuwig onderweg. En zal nooit zijn eindbestemming bereiken. Hoeveel kopjes en bordjes zullen stilletjes afdruipen, in eenzaamheid en verlangen, zonder steun en toeverlaat van dit rek, maar in de troostende wetenschap dat dít afwasrekje de eeuwigheid is binnengegaan.

Deze gebeurtenis vond plaats op 2 juni j.l.
Ik ben vanavond pas weer thuis van een wandeling in Limburg, vandaar.

Groetjes
viktor