Foto elke dag UMR 143: Trouwerij

Zaterdagochtend half tien. Deze jongeheer heeft duidelijk een trouwerij achter de rug: de roosjes en de krijtstreepbroek spreken voor zich, zou ik zeggen. Maar zo vroeg al een trouwerij achter de kiezen? Jawel, het feest was gisterenavond, want vóór half tien des ochtends, dat redt het bruidje nooit.

Of het moet een trouwfeest als afterparty zijn: “wij trouwen op zaterdag 13 mei om 4.00 u., dresscode: sleazy, de plaats van de huwelijksvoltrekking wordt vrijdagavond per e-mail bekend gemaakt”. Maar dat was het dus niet: het was een keurig feestje in Vlaardingen ter viering van de huwelijksvoltrekking tussen Amaya en Sebastian, een vrouw en een man dus. Over vrouwelijke en mannelijke aspekten in ieder mens afzonderlijk gesproken: hij neemt háár naam als achternaam, dat heb ik nog nooit gehoord. Daar zit een wereld van begrip achter.

Hoewel haar naam veel mooier is dan de zijne, dat kan het dus ook zijn.
Voor de krijtstreepbroek was dit de tweede trouwerij. De eerste was er een tussen twee mannen. Dat weet ik omdat ik hem voor die gelegenheid heb helpen kopen. De jongeman die er in zit lijkt de fotograaf ook te kennen, is er zich bewust van dat hij gefotografeerd wordt. Sterker nog: ik heb hem gevraagd om te poseren om hem op dit blog te zetten, en hij bewilligde.

Jawel, het is mijn vriend, Ronald.

Hij belde gisterenavond om 23.30 u. uit Vlaardingen dat de trouwerij volledig uit de hand was gelopen: bij het weggaan bleek de auto waar hij in meereed in een parkeergarage te staan die na 22.00 u. gesloten was, en dat in de randstad! Hij kon met iemand anders terugrijden, maar zijn sleutels zaten in de goed bewaakte parkeergarage, of hij dus bij mij kon slapen. En ik bewilligde. Wat een heerlijk ouderwets woord is dat toch, bewilligen. Waar lees je dat nog tegenwoordig.

Vandaar dus de krijtstreep op zaterdagochtend.

Groetjes
viktor