Foto elka dag 170: Oranjesupporter

Dit was een supporter van het Nederlands voetbalelftal dat zo’n smadelijke afgang beleefde op het WK van 2006. Voor eeuwig is in ons collectieve geheugen de desastreuze nederlaag tegen de balvirtuozen van Argentinië gegrift, 0-7, na de onterecht verloren wedstrijd tegen de gluiperds van het niet bestaande Servië-Montenegro (schwalbe!!) en het zwaarbevochten gelijkspel (1-1 in de laatste minuut)) tegen de balkunstenaars van Ivoorkust.

Het grootste deel van de Nederlandsse bevolking likte na de vroegtijdige terugkeer van de plotseling gehate Marco van Basten met zijn overbetaalde tweederangs zakkenvullers zijn wonden en pakte de draad weer op. Al viel dat zwaar doordat er geen sprake meer kon zijn van de collectieve euforische verdoving die het leven soms nog een beetje draaglijk kon maken.

Niet echter deze voormalige zorgmanager. Hij sloeg door, raakte aan de drank en kreeg ondanks deskundige psychotherapeutische hulp de grammofoonplaat niet meer uit zijn hoofd die tot in zijn slaap aan toe herhaalde: “Hadden We Huntelaar Maar Gehad” en: “Stuntelaar Negeerde Huntelaar”. Hij had ons er doorheen gesleept, daar was hij zeker van. We waren wereldkampioen geworden, geheid. Maar de toenmalige bondscoach Marco van Basten wilde niet, al had het nog zo voor de hand gelegen: topvorm, doelgericht en nog geen miljonair.

Nu, vier jaar later, staat Huntelaar er wel in, ze konden niet meer om hem heen. Maar voor hém kwam dat te laat, veel te laat. Al blijft hij tot zijn dood aan toe Huntelaarfan, getuige het opschrift op de rug van zijn oranje supportersjas.