EPILOOG

EPILOOG

De laatste noten
kaatsen tegen de kale stenen
en de lege glazen
van het verlaten terras
omhoog

langs de ramen
klimmen zij opwaarts
en vinden via het oor
van de fotograaf
zijn oog

hij kijkt omlaag
en ziet het droevig einde
van een verlopen seizoen
nooit was het zomer
nooit was het droog

de fotograaf
zoekt troost in het beeld
en beluistert
met de laatste gast
in vervlogen hoop
de epiloog

Viktor Loman