EN NÓG EEN RAADSEL OPGELOST

Toen ik gisteren mijn tuinhuisje binnenkwam werd ik begroet met een wild gefladder. Ik schrok me dood, ik vind nooit beesten in mijn huisje.

Wat bleek: een mot. Toen de gordijnen open waren bleef hij een tijdje verblind zitten, genoeg om hem eerst te kunnen fotograferen en vervolgens te kunnen vangen.

Ik heb deze soort al vaak gefotografeerd, maar heb nooit geweten dat hij rood-oranje vleugels had. Ik zie de laatste tijd wel af en toe iets roods voorbijvliegen, maar altijd gedacht dat ik dat raadsel nooit zou kunnen oplossen, maar ziehier. Hij vouwde ze om de een of andere reden deze keer niet helemaal dicht.

Toen ik hem onder een glas buiten had gefotografeerd tilde ik dat op waarna hij zowaar nog even bleef zitten. Dat resulteerde in de vierde foto, tevens de mooiste. De felle kleuren zijn van de uitnodigingskaart voor de tachtigste verjaardag van Simon Vinkenoog die ik in de gauwigheid had gapakt om onder het glas te houden.

groetjes
viktor en rené

PS: AL DIE OPGELOSTE RAADSELS, IK MOET NOG UITKIJKEN DAT ER DADELIJK NIKS OVERBLIJFT!