ELEFTERIA ARVANITAKI : EEN SFEERBEELD

Waarom wilde ik haar gisterenavond zo graag zien optreden in Carré? Was ik er zelfs een beetje zenuwachtig voor?

Goede herinneringen!!!

Ik ben vaak in Griekenland op vakantie geweest en jaren geleden heb ik haar live gezien. Het was een van de gedenkwaardigste concerten die ik ooit meemaakte.

Het vond plaats op Samos, het Griekse eiland waar ik het vaakst naar toe ga. Het was ‘s-avonds laat, pikdonker, vollemaan, hoog podium midden in een zandvlakte, duizenden Grieken op klapstoeltjes en op de grond. Zoals altijd waaide het, en toen de lampen van het podium aangingen zag je de zandvlagen voorbijvliegen. En daar stond ze, prachtige stem, prachtige muziek, prachtige vrouw, de Grieken gingen uit hun dak. En ik had het idee dat ik in een parallelle werkelijkheid terechtgekomen was of in een surrealistische film.

In Nederland terug kreeg ik een CD van haar en die heb ik grijs gedraaid.

Dat kon dus in Carré gisterenavond alleen maar tegenvallen, hoewel ik me dat dermate goed realiseerde dat ik er toch van kon genieten. Maar nu vielen me wel dingen op die ik daar op Samos niet had gezien. B.v. dat ze inderdaad ( nog steeds) een prachtige stem heeft, maar dat het bepaald geen grote performer is. En dat een van de aspecten daarbij is dat het een beetje een koude kikker is, geen pathos.

Het zijn waarschijnlijk commerciële motieven die haar ertoe gebracht hebben ook een Spaans lied op haar repertoire te nemen, maar dat kan ze beter laten. En dat duet met haar drummer had voor mij ook niet gehoeven.

Al met al vond ik het toch een geslaagd optreden, maar de thrill ontbrak, al kwam er tijdens de toegift even iets om de hoek kijken van wat het had kúnnen zijn.

Kortom, een goed concert maar net niet helemaal. Misschien ben ik wel te kritisch geworden, dat kan beslist. Want dinsdagmiddag heb ik in een VW-busje een “voorstelling” meegemaakt waarvan ik ook al het gevoel had dat er veel meer ingezeten had, maar daarover een andere keer.

groetjes
rené