EINDEJAARSBESPIEGELINGEN
langzaam
als de zon verschijnt
zullen ze
doelloos drijven
een korte vlootschouw
als een laatste afscheid
machteloos
de knellende gevangenissen
de beklemmende beperkingen
de wurgende belemmeringen
en zinken
naar de bodem der vergetelheid
dieper en dieper
in de zompige drek
van de liefdeloze tijd
en vergaan
om niet eens meer te weten
te hebben bestaan
opgelost
in de eeuwigheid
als een druppel
in de oceaan.
groeten
rené
PS: foto van gisteren, Groenburgwal.
vandaag was ik toch benieuwd wat er gebeurd was. Ze dreven nog niet maar spiegelden deste beter:
En hier staan ze ook op ( wel qua kleur en contrast bewerkt, ondersteboven gezet, maar verder één knip, geen montage):
