DIE ENE SECONDE
Ik zit in een intensieve fase van mijn bestaan: ouders die aan het einde van hun leven geraken, verwerkingsprocessen van mijn eigen leven, loslaten, door de beperkingen heen de totale vrijheid voelen, vaste structuren verlaten zoals de gnostieke “kerk”waar ik deel van uitmaakte, verwarring maar groter begrip voor de kern, geen toekomstprojecties maar het hier en nu, stilstand of verdieping, overgave en twijfel, stilte toelaten, maar vooral het besef dat het allemaal niet anders kan dan zoals het gebeurt, zodat je je er maar beter bij kan neerleggen en de helingsprocessen aanvaarden.
Maar niet ECHT WETEN.
Daar heb ik vroeger een liedje over gemaakt. Opeens had ik het idee als een soort verwerkingsproces daar oude foto’s bij te gaan zoeken. Op zich was dat al een belevenis: veel foto’s van uiterlijk mislukte zaken waar ik van denk dat het allemaal niet voor niks is geweest, zoals een kort verblijf op de TH in Delft, een studie geschiedenis ( weliswaar afgemaakt, maar niks mee gedaan), drie jaar toneelschool terwijl ik geen acteur was, een wisselvallige zang-“carriere”, de hobby-fotografie met professionele apparatuur, mijn receptionisten-baantje, al die stukgelopen relaties.
Ik heb er een krakkemikkige foto-reportage van gemaakt. Op youtube zetten lukte niet, ik kan door verandering op Google niet meer op mijn account komen. Maar wel op een Picasa-webalbum kunnen zetten, al komt het schokkeriger over dan het origineel, maar dat past ook wel bij de inhoud van het lied.
Het criterium was foto’s waar ik zelf op stond en die voor mij iets te zeggen hadden, en dan nog die foto’s die ik tegenkwam. De periodes kloppen grosso modo, maar in de periodes zelf wist ik vaak de volgorde niet meer, maar ook dat past wel bij de tekst van het liedje. Behalve de zelfportretten zijn de foto’s door anderen gemaakt, meestal weet ik door wie.
Het is een greep, maar toch……….
Hier volgt de link naar HET FILMPJE, ik hoop dat hij werkt (bij mij wel) en voor iedereen toegankelijk is. Dat laatste kan je instellen maar dat kan ik niet meer vinden:
Groeten
René
Wow, indrukwekkende secondes !! Mooi document.
AAAAAAAAAAh, hij werkt dus die link. Ik was er bang voor omdat ik gewoon al de werkbalken van mijn eigen computer te zien krijg, maar nu weet ik dat iedereen waarschijnlijk al zijn eigen werkbalken te zien krijgt.
Ik ben er dagen aan bezig geweest, maar ook als niemand het had kunnen zien was het voor mij zeer de moeite waard, ik ben er zelf het blijst mee maar vind het toch leuk dat jij en eventueel anderen het “mooi” vinden.
prachtig!!
Weet je dat ik nog steeds met die mistfoto in mijn hoofd rondloop? Ik MOET nog een andere foto laten uitvergroten, dat is echt een MUST, vandaag had ik dat zullen doen, net als vorige maand, maar als ik lang iets niet doe ben ik helemaal vergeten hoe het moet en zie ik er huizenhoog tegenop, vooral omdat ik liever dan andere dingen doe zoals dit blog maken ( dagen mee bezig geweest)
Link werkt prima.
Ontroerend mooi.
Het raakt mij.
Dank.
Een heel leven in een oogopslag.
Mooi zo’n inkijkje en ook best goed gelukt. Jij dan 😉