DE ZOMER AFGESLOTEN
Dat was duidelijk gisteren de laatste stranddag. Vier dagen achter elkaar naar Zandvoort: dat doe je niet als je in een altijd-mooi-weer-land leeft, maar in Nederland ga ik zelfs als ik niet echt zin heb, want je weet nooit wanneer je wéér kunt. En als je er bent is het altijd leuk.
Veel schelpen gefotografeerd in die vier dagen, dat was echt een complete verrassing: opeens bleek ik gefascineerd door de kleuren ervan, zou elke schelp wel hebben willen fotograferen. Daar heb ik al een post over klaar maar die komt morgen, hier de andere foto’s.
Vaak weet je gewoon: dit is het einde van het strandseizoen. Door de voorspellingen of je eigen intuïtie, en het stemt altijd extra melancholiek als je het voor je ogen ziet gebeuren. Dat was gisteren zoals ook in andere jaren het geval: de lucht betrok en een echte zonsondergang zat er niet meer in, als was het een prachtig gezicht toen hij nog even tevoorschijn kwam.
Ik heb net in mijn agenda de stranddagen geteld die ik had: het waren er 15, een record denk ik. De zomer is voor mijn gevoel erg goed geweest, dankzij de laatste maand. De voorafgaande kwakkelzomer is totaal vergeten/goed gemaakt.
De foto’s zijn van gisteren en eergisteren.
Zo, en nou weer 9 maanden niet naar het strand.
groet
René
Deze was gisteren op het strand aan het spartelen, en nadat ik hem gefotografeerd had heb ik hem weer teruggegooid, ik was sneller dan de meeuwen:
Hier kon ik niks meer aan doen:
Eergisteren:
Eergisteren:
eergisteren:
Ik had eergisteren de appeltaart al op, maar een laatste stukje nog in mijn mond, dat heb ik er voor de foto uit gehaald. Als je ziet wat die meeuwen allemaal naar binnen werken denk ik dat dat geen kwaad kan:
Fosfor eergisteren:
Jan kon bijna niet meer lopen van een zweepslag in zijn kuit. Toen we net de terugweg al strompelend aangevangen hadden (overigens was dit eergisteren) hoorden we deze tractor naderen: hij is van schelpenschepper Ger die we vorige maand fotografeerden en waarmee we een gesprek hadden, en aan wie we de foto’s hebben opgestuurd. En ja, we mochten mee, tot Havanna, dat scheelde een hele slok op een borrel. We gaan hem deze foto (en een paar andere ervan) weer sturen:
Eergisteren:
Gisteren:
Gisteren:
Deze foto is ook van EER-gisteren:
Gisteren:
