DE ONTPLOFTE WOONBOOT

Foto René Louman

Donderdag in de Oudeschans, ik hoorde het pas vrijdag want ik was bij mijn moeder. Vandaag hoorde ik de verhalen op mijn werk. Het schijnt een enorme dreun geweest te zijn, en als je de gevolgen ziet snap je dat onmiddellijk.

Een van de bewoners van het verzorgingshuis loopt daar altijd omstreeks de tijd dat het gebeurde met zijn hondje langs , maar hij had voor één keer besloten op het terras bij zijn vriend te blijven zitten. Het jongetje van 15 jaar dat voorbij fietste was minder gelukkig, hij ligt zwaar gewond in het ziekenhuis. Van de woonboot is weinig meer over zoals je op de foto’s kunt zien, maar ook de omgeving draagt de sporen: zelfs om de hoek waren er ruiten gesneuveld.

Ik hoorde de zoon van een bewoner bellen met iemand om te vragen of het jongetje niet het vriendje was van een jongen die hij kende. Het is echt een buurtgebeuren. De ramen van de stoelenreparatieplaats op de hoek waren gek genoeg niet gesprongen, maar alle ramen erboven wel. Ik ken de dames die die zaak runnen trouwens nog uit de Ruijschsstraat waar ik vroeger woonde, ze zijn in ongeveer dezelfde tijd naar hier verhuisd.

De dichtgespijkerde winkelruimte met Suurs en Co erop is de Amsterdamse dependance van de beweging van Andrew Cohen, een verlichte persoon waar ik ooit een bijeenkomst van bijwoonde en waarvan ik een erg goed boek heb gelezen.

Op het werk dacht iemand dat de ontplofte boot en die ernaast van een woonbotenarchitect waren, eentje zijn voormalige werkboot die hij aan zijn zoon had overgedaan en eentje waarop hij zelf woonde. Behalve de voorbijfietsende jongen is er niemand gewond geraakt, ze waren kennelijk niet thuis toen het gebeurde.

Dit was zelfs in het Parool een heel klein berichtje, maar dat is het leuke van blogs, dat je wat meer kan zeggen dan je in een krant leest.

groeten

René   

Foto René Louman

Foto René Louman

Foto René Louman

Foto René Louman

Foto René Louman

Foto René Louman