DE NIEUWE BREITNER

Deze kunstenares heeft dezelfde fascinatie voor bouwputten als ik. Dat weet ik omdat ik haar een jaar of twee geleden gefotografeerd heb aan de noord-zijde van het station toen ze het lassen van een damwand aan het tekenen was. Ik fotografeerde toen nog fanatiek de aanleg van de Noord-Zuidlijn; na mijn tentoonstelling in boekhandel Scheltema ebde mijn belangstelling daarvoor snel weg, temeer daar de meeste bouwputten dicht gingen. Alleen aan de Noordzijde van het station en in Noord ziet het er van buitenaf nog interessant uit. De laatste tijd knip ik daar af en toe weer eens wat, want de aantrekkingskracht van bouwwerken en bouwers is nog steeds niet verdwenen.
Dat geldt kennelijk ook voor deze tekenares.
Omdat ik haar toentertijd van dichtbij wilde fotograferen vroeg ik haar toestemming. Ze zei dat het goed was, zonder er verder een woord aan vuil te maken, zelfs zonder op te kijken, geconcentreerd op wat ze aan het doen was. Dus een praatje zat er niet in.

Vandaag heb ik geen toestemming gevraagd. Dat hoefde trouwens ook niet want ik bleef wel een meter of tien van haar vandaan en ze had niks in de gaten, zo diep was ze in haar tekening gedoken. Ze zit aan de rand van de bouwput van het Oosterdokseiland, waar o.a. de nieuwe stadsbibliotheek aan het verrijzen is.

Ik vind het eigenlijk heel bizonder: de meeste kunstenaars die je buiten ziet tekenen of schilderen hebben als onderwerp een mooi grachtje, een leuk doorkijkje bij de Zeedijk, een vergezicht op de Westertoren. Maar nooit een bouwput.
Misschien is zij de nieuwe Breitner.

groetekus
rené