DANS ZWART-WIT UIT MIJN RAAM
En waar keken deze voor het merendeel zwarte dans-atleten op de fiets naar?
Naar twee witte dames van de dansopleiding van de Hogeschool voor de Kunsten. Die gaven een dansachtige-performance die ik net aan het fotograferen was.
De voorstelling van de dames eindigde toen de heren voor een belendend terras hun kunsten gingen vertonen. Stopten ze vanwege de artistieke concurrentie of het ritmische gezang van de heren, of waren ze klaar?
Zwart-wit uit mijn raam. In kleur, dat wel.
Het was een hele dansdag trouwens, want ‘s-avonds ben ik nog naar de Stopera geweest voor de dansvoorstelling “Good Morning, mister Gershwin” van het Frans multi-culti gezelschap Compagnie Montalvo-Hervieu.
Vandaag stond er een lovende recensie in de VK op pagina 7.
Ondanks vele briljante vondsten vond ik het toch een gemiste kans. Veel van die vooral video-vondsten werden n.l. te lang uitgesponnen en herhaald, en in de choreografie haddenbepaalde sequenties juist langer uitgewerkt moeten worden, want het was nouvaak eenkaleidoscoop van leuke kunstjes.
Toch bizonder hoor, maarhet had supertop kunnen zijn.
De dag ervoorzag ik in de stadsschouwburg ook al voor een dansvoorstelling: Origin. Met een IJslandse en een Arabische zangeres die liederen van Hildegard von Bingen en een Arabische mystica uit de twaalfde eeuw zongen. Prachtig. Al vond ik de dans te anecdotisch, soms bijna pantomime. Maar onwaarschijnlijk goed uitgevoerd, de dansers konden alles met hun lichaam.
Ik word kritisch op mijn oude dag.
Ik vond van het buitengebeuren de performance van de heren er trouwens het smakelijkst uit zien, vandaar dat de meeste foto’s daarvan zijn. Op de helft kwam er een man staan net voor mijn beeld, zodat ik veel uitsnedes heb gemaakt waardoor ze minder scherp zijn.
groetjes
rené