Foto elke dag UMR 52: krom

Dit vond ik gewoon een heel aandoenlijke foto van een oud kromgetrokken mannetje met zijn hond, mooie schaduwen met zich meeslepend. Hij schuifelt door de buurt en ik stelde me zo voor dat hij in een zwaar vervuild benedenwoninkje zijn laatste levensdagen in armoe en eenzaamheid aan het uitzitten was. Ik heb hem vaak gefotografeerd, meestal was het niks, maar deze foto vond ik wel geslaagd.

Het gekke is, en dat heb ik met zwervers, daklozen, psychotici, junks en combi’s, dat je ze alleen kent zoals ze zich op dit moment aan je voordoen: je kunt je nauwelijks voorstellen dat ze anders geweest zijn, in andere omstandigheden hebben verkeerd.

Deze kromgetrokken zwerver is emeritus hoogleraar, heeft veel betekend voor het kankeronderzoek en was een niet onverdienstelijk beeldhouwer. Bovendien zag ik hem niet zo lang geleden in Paradiso bij een concert waarbij premièrestukken (hé, het accent aigu komt vanzelf op het woord première) van jonge componisten van moderne muziek werden gespeeld.

Leuk hè.

Het accent komt van de spellingcontrole, ook goed. Het accent zelf, sec, kan ik niet vinden, ik heb n.l. een nieuw toetsenbord, op dat oude stond het wel gewoon op een van de toetsen.

Groetjes

Viktor

O ja, nog steeds “oude” foto’s vanwege defecte camera.