DAG PA …
Gisterenochtend is mijn vader overleden.
Op 10 juni, de 87ste verjaardag van mijn moeder.
92 Jaar is hij geworden, afgelopen dinsdag. Hij was toen redelijk helder en vrolijk. Dat is de laatste keer dat ik hem wakker gezien heb.
Al maanden kon hij alleen maar liggen, hij at niet maar dronk alleen nog maar, en spuugde de hele dag slijm uit. Desondanks klaagde hij niet en genoot hij van mijn moeders aanwezigheid en van gewone dingen. Toen ik vorige week het raam had open gezet was hij verrukt toen hij een merel hoorde zingen. Die heeft nog geen vrouwtje, zei hij. Hij straalde werkelijk van geluk.
Tussen 4.45 u., toen ik hem voor het laatst in leven zag, en 5.45 u. toen ik gewekt werd door de verzorging, is hij overleden. Stervenden wachten soms tot er even niemand is om definitief heen te gaan, hoorde ik later van zijn dokter. Moeder lag wel naast hem, slapend.
Hoewel het natuurlijk moeilijk is als je vader overlijdt, heb ik ook sterk het gevoel dat het goed is zo. Zijn leven was “rond”. En we zagen het natuurlijk al heel lang aankomen.
Toen ik een half uurtje na zijn overlijden, inmiddels aangekleed, voor zijn bed stond verbaasde ik me er over dat ik niks gemerkt had van het heengaan. Toen begon plots het licht in de kamer te knipperen. Wat het precies geweest is weet ik niet maar het had zeker met zijn sterven te maken, dat voelde ik, en ik werd bijna euforisch blij.
Goede reis op weg naar het licht pa!!!!!!!!
Het afscheid was al even bezig, dat had ik ook met mijn vader. De dood komt dan als een berusting. Gecondoleerd en alle sterkte voor je moeder. Zolang samen, dan is afscheid moeilijk.
Ina: ja in zekere zin is het al verwerkt, het was een heel lang proces.
Gecondoleerd René,
wat een zacht portret maakte van hem,
en wat lief verhaal schrijf je over zijn laatste tijd en sterven.
Prijs je gelukkig dat je je vader zo lang mocht kennen,
en hem zo uit kon wuiven!.
Selma: het is werkelijk een hele mooie ervaring, verrijkend!!
Zo oud, zo dierbaar: wat een prachtig portret. Het knipperend lampje ontroert me zo dat ik ‘vaarwel’ zeg tegen een onbekende vader. Het ga je goed. Jullie allen. Moeder en zoon ook.
olijfje: Dankjewel
Sterkte! Mooi idee. Vorige week overleed een vriendje. Ik had hem een paar weken niet gezien. ’s Avonds wilde ik mijn slagboom openen met de telefoon via voice dialing. Ik zei “slagboom open”, en mijn telefoon ging de overleden vriend bellen. Zijn naam lijkt er niet op! Misschien een signaaltje dat ik hem had moeten bellen. Wie weet…
Dat soort dingen gebeuren echt! Ik luister er altijd wel naar.
…op ’n respektabele leeftijd…
…m’n innige deelneming voor jou en je familie…
…en veel sterkte met dit verlies…
dank je
Gecondoleerd Rene
Er gebeuren vaak bijzondere dingen rondom het stervensproces
Ik wens jullie veel sterkte en een mooi afscheid
Mooie foto!
Svara: bedankt voor de mooie wens.
Mijn oprechte deelneming.
Hoe nabijer de dierbare, hoe nabijer hij zal blijven. Mijn ervaring…
Veels sterkte voor de komende periode.
dankjewel
Veel sterkte René.
Voorbereiden op zoiets is nagenoeg onmogelijk, en de verwerking kost ook nogal wat tijd. Mijn vader is al 7 jaar dood, maar het komt nog vaak voor dat ik hem iets wil vertellen, en dan denk : o nee…
Dat soort contact wat jij beschrijft had ik eigenlijk al niet meer met hem, hij was al heel lang aan het “minderen”. Maar jouw vader is waarschijnlijk niet zo oud geworden en was waarschijnlijk helderder op het einde van zijn leven.
Gecondoleerd René, en veel sterkte met het verlies.
dankjewel Bart
Gecondoleerd René.
Een liefdevol afscheid schets je.
Sterkte.
Dankjewel. Voor mijn moeder is het het ergste natuurlijk, ze kenden elkaar 66 jaar en waren 63 jaar getrouwd, dan wen je nooit meer aan alleen zijn, en ze is ook nog eens verward (Alzheimer).
Rene, gecondoleerd, verwacht of niet het blijft toch een afscheid.
Sterkte!
ja precies, ik voel me toch in een vreemde toestand, kan het wel aan maar het is niet business as usual.
Gecondoleerd René; mooi en liefdevol verwoord. Sterkte !
simongroet
gecondoleerd en sterkte, ook voor je moeder.
Gecondoleerd René. Een mooi portret in woord en beeld.
Sterkte in de komende dagen.
Gecondoleerd, René. Veel sterkte! Als mede-blogger sta je dan met lege handen.
Gecondoleerd Rene.
Simon, Lebonton, Piet, Blewbird en spuitelf: bedankt voor het medeleven. Iedereen heeft het ooit meegemaakt of moet het nog meemaken, dat besef je nu pas echt nu je er zelf mee geconfronteerd wordt.
De cirkel van het leven; je ouders sterven eerder dan jij en dat is maar goed ook, al kan het natuurlijk vreselijk pijn doen. Gelukkig heb je hem heel lang mee mogen maken.
Dat knipperen van het licht, jaaaa……ik had een soortgelijke (fysieke) ervaring op het moment dat mijn broer stierf, al kon ik dat op dat moment nog niet weten. Maar ik geloof er vast in. Sterkte voor de komende tijd!
Hanneke: dat van je broer is natuurlijk veel moeilijker. Hier heb ik gewoon vrede mee, heb ook al een paar keer afscheid genomen. Ik zie wel op tegen de crematie. Bedankt voor je sterkte-wens.
Gecondoleerd René.
Ik leef met je mee.
Dankje, voor de kaarten ook.
René, mijn oprechte condolèances en heel veel sterkte voor jezelf en voor je moeder.
Ik zag dit te laat, vandaar.
Dankjewel Johan.
René, gecondoleerd met je vader….
Wat een mooie beschrijving….
Gevoelsmatig is er meer…..
Maar we zijn dat grotendeels kwijtgeraakt…
Sterkte ermee en een kus!
Annet