dag 86 (17 maart) Eenheid

In eerste instantie dacht ik dat het weer een groepje vrijgezellenfeestvierders was, maar dat blijkt het bij nader inzien niet te zijn. Op de eerste plaats is het niet een gelijkgeslachtelijke groep: buiten de grote hoeveelheid vrouwen (je ziet nog niet eens de helft op de foto) ontwaarde ik minsten één man, maar er was niemand die belachelijk opgetuigd was, dus geen aanstaande bruid of bruidegom. Bovendien werden ze in het Engels door de gids toegesproken en vrijgezellenparty’s van Engelsen heb ik nog nooit met vrouwen gezien.

Waarom wordt mijn oog toch zo vaak getrokken naar mensen die dezelfde petjes, joggingpakken, uniformen, of anderszins dragen, naar duidelijk als zodanig herkenbare groepen? Misschien komt het voort uit een hang naar eenheid, naar het collectieve. Tenslotte hebben we als mensheid een en dezelfde kern en zou dit daar een zwakke afspiegeling van kunnen zijn. Een grofstoffelijke vertaling zal ik maar zeggen. Het is alleen zo jammer dat die eenheidsgedachte meestal tot de eigen club beperkt blijft, en niet universeel wordt, zodat de achterliggende gedachte welhaast in zijn tegendeel moet verkeren: de uitsluiting van degenen die niet dezelfde pet of hoofddoek dragen.

Groetjes
viktor
De bijgrage van gisteren, dag 85 (16 maart) kon ik pas vandaag versturen vanwege computerproblemen. Hij is er dus wel.