Foto elke dag UMR 82: Fabiola, koningin?

Fabiola incognito, hoewel: totaal herkenbaar is ze niet , wat heet. Ik zag haar van verre al aankomen, net zoals ik bij elke manifestatie waar ik even wat foto’s wil nemen altijd Fabiola voor de lens krijg. Van de gayparade tot Sail tot Jeruzalem: altijd prominent aanwezig. Om nou te zeggen: wat ziet ze er smaakvol uit als levend kunstwerk, nou nee. Maar het combineren van kleurige lappen, maffe tasjes, fluitketels en trechters is op zichzelf zo langzamerhand in al zijn stijlloosheid een stijl geworden.

Ik mag dat wel: het is natuurlijk een schreeuw om aandacht, maar niet alleen voor zichzelf: ze is zeer sociaal bewogen, heeft het hart op de goede plaats, en in die zin is ze voor mij niet meer of minder dan pakweg zuster Theresa. Die had waarschijnlijk karmisch nog iets goed te maken en was ook niet wars van publiciteit. Wat me opeens brengt op een liedje dat ik ooit geschreven heb voor zuster Carla de Boer, een bevriend travestiet, die daar in bepaalde kringen jaren succes mee heeft gehad.

De tekst :

Ik hou van mensen
Zoveel van mensen
Ik hou van hele zieke half dooie mensen
gebroken benen
bevroren tenen
een hartaanval voldoet aan al mijn wensen
longemfysemen
hongeroedemen
ik ben dol op de hardnekkigste eczemen
een ontsteking
de griep uit Peking
gal en leverziektes
maag en darmproblemen

Refr.:
want er is niemand in de wereld die me zegt
ik hou van jou, ik hou van jou, ja echt
nee niemand haalt mij ooit eens lekker aan
een gezonde man, die ziet mij amper staan
maar een zieke is zo’n dankbaar wezen
als je alles doet om hem te genezen
ze houden van me, lachen naar me, bellen mij
maar als ze beter zijn dan is dat snel voorbij

ik mag ze wassen
op hun matrassen
ik zeep zo’n man voorzichtig in
om niet te krassen
ik moet ze drogen
overal drogen
ik mag dingen die ik anders nooit zou mogen
die manspersonen
en hun hormonen
die raken opgewonden als ik kom
verschonen
wat zij mij geven
is zo “verheven”
maar ik zal nooit met ze
samenwonen

Refr.

Ik zal ze leren
Die leuke heren
Met mijn injectiespuit zal ik ze
Injecteren
Met bacillen
In die geile billen
Ik hoor ze snel weer “zuster, zuster” gillen
hun medicijnen
kal ik “verfijnen”
en dan lijden zij daarna weer
helse pijnen
en in het eten
van die secreten
doe ik wat lekkers
om ze weg te laten kwijnen

Refr.

Denk niet te positief over je eigen goedheid vandaag
viktor