dag 78 (9maart) One Man’s Band

Het nieuwe weblogadres van de volkskrant is: www.volkskrantblog.nl. Als je met het oude adres inlogt kun je de meeste foto’s niet openen.
Deze man heeft er niet zoveel zin in vandaag zo te zien. Misschien had hij gehoopt voor het terras beneden te kunnen optreden maar dat is een onbegonnen zaak: er ís geen terras. Meestal zetten ze de tafeltjes en stoeltjes gewoon neer, weer of geen weer, maar het is kennelijk nu zo slecht dat er zelfs geen toerist gaat zitten. Ik heb hem trouwens nooit zien spelen, terwijl het toch geen groentje is, althans letterlijk niet.

Het is mij een raadsel wat hij voor muziek maakt en waarmee: uit zijn rugzak steekt een koker met een strijkstok, maar ik zie niks om te strijken: geen zaag in een foedraal (daar denk ik altijd het eerst aan omdat ik zelf een tijdje zingende zaag heb gespeeld), geen vioolkoffertje, hooguit zijn broek. Die twee ronde koffertjes vóór op de fiets zeggen me ook niks: dat kleintje is misschien een trommeltje en die iets grotere platte misschien een steelband-tondeksel.

Wat er in dat koffertje achterop zit is helemaal een raadsel. Het opgerolde matje is misschien om zijn spulletjes op te zetten en het opgevouwen steekkarretje om de hele handel te vervoeren als hij de fiets niet dichtbij zijn optreedplek wil hebben. Die fiets heeft wel een standaard, dus hij hoeft nooit een plek te vinden om hem te stallen.

Onder zijn jas heeft hij een kek fanfarejasje aan, blauw met gouden stiksels. Hij kan denk ik wel wat; hij heeft over de zaken in ieder geval goed nagedacht en alles praktisch vormgegeven, goed voorbereid. Hij lijkt me ook een eigenheimer, iemand die zijn eigen weg gaat, een kleine zelfstandige.

Ik hoop hem deze zomer op het benedenterras te mogen begroeten, en ik hoop ook dat hij niet drie keer op een dag, zeven dagen in de week hetzelfde repertoire in dezelfde volgorde onder mijn raam komt spelen. Zoals de Blue Mooners dat al jaren doen: gitaar en saxofoon, en ze beginnen altijd met Blue Moon. De hele handel daarna kan ik ondertussen ook wel dromen.

O, wat is het leven mooi.

Groeten.
Viktor