dag 74 (5 Maaart) Vruchteloosheid

Het hele pleintje wordt door deze gemeentelijke strooier met een simpele schep, ik geloof dat zo’n ding een bats heet, van roze zand en zout voorzien. Zowat een halve hectare, over efficiency gesproken; ik mag dit graag zien i.t.t. de inefficiency van het legen der afvalbakken. Daar is een stofzuigersysteem voor bedacht, alleen de stofzuigerslang kan regelmatig het afval niet aan omdat het te groot is. De gaten van de vuilnisbakken waardoorheen je het afval moet gooien zijn wel klein gemaakt, maar er wordt gepropt en bovendien kunnen er ook makkelijk lange dingen in geduwd worden. Ik heb laatst eens geklokt: het duurde drie minuten voor één zo’n simpele prullenbak geleegd was. En dat zou ik dus op zich heel charmant vinden ware het niet dat die stofzuiger een doordringende herrie veroorzaakt.

Ik krijg steeds meer oog voor de nutteloosheid der dingen. Zoals waar deze meneer mee bezig is: ik ben even weggeweest en de sneeuw is inmiddels geheel gesmolten. Heerlijk. Het doet je de vruchteloosheid van dit bestaan beseffen. Elke keer, ook bij minder in het oog springende vruchteloosheden, besef ik: hier kan het niet om gaan. Het moet dan wel gebeuren misschien, maar het is slechts een hulpmiddel om iets anders te ervaren. Nodig maar nutteloos, zoiets.

Een nutteloze dag toegewenst.

viktor.