Foto elke dag UMR 59: Willem Blootvoet

Een van de meest bijzondere mensen die ik ken. Niet alleen vanwege wat hij meemaakt en meegemaakt heeft, maar ook door hoe hij in het leven staat. Over Willem kun je een boek schrijven, en dat gebeurt vast nog wel eens, dus zo’n blogje is te kort. Daarom zomaar een paar dingen die me te binnen schieten en die een summier beeld geven.

Willem staat met spulletjes op het Waterlooplein en de Noordermarkt; alleen als het hem uitkomt trouwens, hij is er vaak niet. Daar ken ik hem ook van. Toen ik hier nog niet woonde ging ik elke zaterdag naar het Waterlooplein en in de loop der jaren heb ik hem steeds beter leren kennen. Naar aanleiding van bepaalde voorvalletjes kreeg ik a.h.w. spelenderwijs een beeld van hem.

Een voorbeeldje: ik liep op een zaterdag een beetje moeizaam op het plein tussen zijn kledinghopen te grasduinen, ontzettende last van mijn rug. Krijg ik van hem een heel exposé over hoe ik daar van af moest komen: op een bepaalde manier zwemmen en brandnetels plukken met de blote hand. Je moest zwemmen zonder je handen te gebruiken. Hoe kwam hij daar nou op? Hij vertelde dat hij voetballer was geweest met behoorlijke perspectieven om een hele goede te worden, hij speelde bij Ajax. Toen verbrijzelde hij zijn knie, zo erg dat de doktoren zeiden dat hij nooit meer zou kunnen lopen. Met alle wilskracht in hem heeft hij via dat zwemmen bereikt dat hij na jaren weer zonder krukken kon lopen.

Willem woont in een caravan in de polder. Geen waterleiding, altijd met jerrycans slepen. Dat vindt hij heerlijk, hij houdt niet van luxe en vindt heel veel dingen luxueus die anderen als heel normaal ervaren. Eigenlijk is het een oude hip, brengt hij de jaren zestig in praktijk.
Hij leeft vanuit zijn hart en trekt zich het lot van de mensheid zeer aan, zowel van de armen als de armen van geest. Dat komt o.a. tot uiting in zijn liedjes, want hij zingt en schrijft zijn eigen Nederlandse liedjes. Hij heeft zelf al twee cd’s gemaakt, niet helemaal af nog maar wat stáát is zijn zeer aantrekkelijke stem en de integriteit van zijn teksten (hoewel daar technisch gesproken dus nog wel wat aan geschaafd mag worden ). Hij heeft een stem die een mix is van Acda en de Munnik, Herman van Veen en Alex Roeka. Jammer genoeg kan ik nog geen liedjes op mijn blog zetten, maar tot slot twee stukjes tekst van die cd’s, hoewel voor mij het aantrekkelijkst het timbre van zijn stem is.

Ik heb dat tedere gevoel
voor elke zot en elke dwaas
die buiten ronddwaalt zonder doel
die niemands knecht is
niemands baas

En een tweede stukje: over zijn dochtertje Freia, die op de foto naast hem staat (en trouwens ook van een zeer enstige, levensbedreigende aandoening is genezen):

M’n dochter zei laatst tegen mij
oma is vast heel erg blij
ze woont daar op de sterren
daar op de sterren
daar wonen dode mensen
daar op de sterren
wist jij dat?

Een zonnige dag toegewenst
viktor

Op 2 december 2014 schrijf ik: veel later heb ik een liedje dat ik over Job Cohen had geschreven samen met Willem opgenomen, zie: YES WE COHEN COHEN