dag 40 (30 jan.) Ochtendspits

Vereenvoudiging van het leven, misschien ligt die wens ten grondslag aan het evenwicht dat ik in sommige foto’s zo waardeer. Soms grenst die harmonie aan saaiheid, zeker als je het afzet tegen de hectiek van deze tijd. Zoals het bewandelen van de weg van het midden als saai ervaren kan worden. Zeker door mensen die steeds sterkere prikkels nodig hebben om aan hun gerief te komen, het leven moet zo vol mogelijk geplempt anders is er niks aan. En stilte, of verstilling, is al helemaal suspect.
De foto van vanochtend is een stille uitsnede van een drukke ochtendspits. Voor mij is dat een metafoor voor het bewaren van de innerlijke rust in het beweeg van deze wereld, a.h.w. het zichtbaar maken van zo’n houding. De foto is bijna statisch.
Af en toe brak de zon aarzelend door en dat kun je op deze foto een beetje zien: vage schaduwen. Hoe stiller hoe meer licht. Ja het afgelopen weekend is nog niet uitgewerkt.
Groeten
viktor