dag 17

Ja mensen met honden, daar kun je een hoop aan aflezen. Hier zien we een jong meisje met een hond en een vriendje of broertje. Ik denk een vriendje want als het haar oudere broertje was geweest had hij wel de riem van de hond vastgehouden, en als hij het haar zou hebbben laten doen zou dat aan zijn houding te zien zijn geweest. Nu loopt hij er niet zo zelfbewust bij. Bovendien kijkt de hond naar het meisje met een blik van: jij bent de sterkere, wat wil je dat ik doe; veel genegenheid kan ik er niet uit opmaken. Als je het meisje goed bekijkt zie je een bijna autoritaire blik, een manager in de dop. Ze oefent alvast op haar hond. Als over een jaar of twintig de zaken er nog net zo voorstaan als nu, wat ik zeer onwaarschijnlijk acht, zal ze het dan maatschappelijk prima redden maar wel in therapie zitten. Gelukkig kan het ook heel anders uitpakken, dit wat ik schrijf zegt natuurlijk meer over hoe ik de wereld beschouw dan hoe het meisje zich zal ontwikkelen.
prettige dag nog
viktor