dag 116 (16 april) Pasen

Wat moet je fotograferen als je deze dag van wederopstanding uit de aardse zwaarte wil weergeven, als metafoor uiteraard. De voorbeelden van het tegendeel, of met welke trivialiteiten we ons op dit ondermaanse bezighouden, liggen natuurlijk weer voor het oprapen. Ik heb er even aan gedacht het in die richting te zoeken. Een vrouw die haar zoontje door elkaar schudt, drie Hell’s Angels die op hun motor voorbij komen scheuren, een hotdogkar etc. Maar op deze dag lijkt me de positieve metafoor passender. Zo zou ik diverse foto’s kunnen laten zien van mensen die op stadsplattegronden, routekaarten, staan te kijken. Daar kan je heel wat over af bespiegelen. Een man die zijn vriendin zoent: liefde en de zoektocht naar het ene; bovendien is de man kaal, van boven af gezien precies een paasei. Paastoeristen: de terrassen zitten vol en iedereen is naar de zon, het licht, toegekeerd. En ga zo maar door. Volgens mij vallen je die dingen alleen op, en hebben ze alleen nut, als je er al mee bezig bent.

Dus heb ik uiteindelijk maar deze foto gekozen, uit de ongeveer 60 die ik vandaag gemaakt heb, omdat ik die op de een of andere manier met de paasvieringen uit mijn jeugd verbind, zonder dat daarbij een metafoor bij me omhoog borrelt. Misschien roept het bij jullie als lezers ook een paasgevoel op, en zo nie, tant pis. Toch een reflecterend Pasen toegewenst.

viktor