dag 112 (12 april) synchroon rollen

Op exact dezelfde plaats waar een uurtje geleden een klusjesbedrijf een busje met werkspullen aan het lossen was en een prent kreeg voor foutparkeren, staat nu een open vrachtwagen van de gemeente. Die mogen kennelijk wel. Op de laadbak liggen zand, tegels, bakstenen, een kruiwagen en batsen. Achter de wagen is een tamelijk diep gat in het trottoir geslagen: hier moet iets heel zwaars op de stoep terecht zijn gekomen; tijdens het lossen?
De twee mannen in de wagen gaan het gat dichten, maar alvorens dit te doen wordt er een shaggie gerold. Het is zwaar werk en de boog kan niet altijd gespannen zijn. Dit gebeurt synchroon, het op elkaar afstemmen van de werkzaamheden is een groot goed in de bouwwereld. Het zal wel nooit een olympische sport worden maar het Guinness Book of Records zou wel eens de grootste hoeveelheid synchroonrollers kunnen gaan vermelden, als een of andere overtuigde kettingroker dat wil organiseren natuurlijk.

Een geluk is nog dat ze allebei roken. Anders zat de een ongewild in de rook van de ander of moest hij al aan de slag terwijl de ander nog aan de shag zat. Eigenlijk hebben beide rokers aan één sigaretje genoeg: er hoeft immers maar één persoon in een auto te roken om alle inzittenden van nicotine te voorzien.

Ook bij het dichten van het gat is de samenwerking voortreffelijk: ieder kent zijn taak, in geen tijd (sinds ik Rita “let’s go” heb horen zeggen gebruik ik een tijdje liever geen Engels meer, dus geen: “in no time” vooralsnog) is de stoep hersteld.

Groetekens
viktor