dag 103 (3 april) Zeemeerman

Deze man belt niet met zijn moeder of met zijn vrouw maar hij staat in contact met de zeemeerman die zojuist afgedaald is in het water van de Oude Schans. Wat die kikvorsman daar doet, geen idee, maar af en toe wordt er een emmertje naar boven gehesen door de man met de blauwe helm en de man naast hem. De sluisdeuren zijn vandaag weer teruggeplaatst na een onderhoudsbeurt. Ik denk dat de duiker eventuele ongerechtigheden die in het water terecht zijn gekomen en een vrije gang van de sluisdeuren zouden kunnen belemmeren verwijdert.

Ondertussen is een van de twee sluisdeuren weer naar boven gehesen, waarschijnlijk op aanwijzing van de zeemeerman, en zit de rode jas aan de hoek van de sluisdeur te sleutelen. Nu, een paar minuten later, is hij hem aan het bijschuren met een elektische schuurmachine. Ik heb er alle vertrouwen in dat het lukt dus eindig hier mijn reportage.

Vrees niet, het komt goed.

Ik hoorde laatst pas dat amsterdam 5,5 meter onder de zeespiegel ligt en vroeg me af hoe hoog ik woon. Maar dit terzijde, zover zijn we nog niet.

Het moet berekoud zijn in dat water maar de stoere zeemeerman is dat gewend. Hij heeft zich bovendien in een indrukwekkend pak gehesen en is met allerlei slangen aan de wal verbonden, misschien zit daar ook centrale verwarming bij. Dat laat ik trouwens niet zien omdat ik dat al eens op dit blog heb gezet, en ik wil zoveel mogelijk variatie aanbrengen.

Groetjes
viktor

Toch enige info ingewonnen bij Dennis de Duiker (weet zijn naam vanwege zijn e-mail adres, hij krijgt foto’s van me toegestuurd): hij heeft inderdaad ongerechtigheden weggehaald maar het voornaamste wat hij nu doet is de afstand tussen de deuren en de kademuur en de afstand tussen de deuren onderling meten. Dat resulteert dus in het schuren, wat ik al meldde. Dat alles zolang duurt komt omdat de schuurmachine stuk is gegaan.
En ja: het is koud. Geen verwarmingsslangen, alleen lucht en communicatie.