Categorie: Zelfportretten

Toevallig heb ik afgelopen maandag het gedicht dat ik ooit maakte over mijn coming out voorgedragen bij mijn gay-koor Manoeuvre. Ik vond het zo toevallig dat ik hem hier nog een keertje plaats ter gelegenheid van Coming-out-dag.

De foto boven is vandaag gemaakt in Breda, selfie.

Groet

rené

Deze vlag hing vandaag ook in Breda: aan een justitiegebouw aan de Grote Markt:

De man op de fiets is een van de twee vrienden van het gedicht: bij hen ontmoette ik mijn eerste vriendje (nou ja, het bleef bij een keer), in 1968. Foto in 2005 uit mijn raam genomen:

MIJN COMING-OUT

Ik ging bij vrienden op bezoek
wist niet waarom, ik had geen reden
maar ik moest, verzon daarom een list:
het lenen van een boek

zij woonden bij elkaar
met anderen hadden zij een huis gehuurd
en deelden er de keuken, maar iets begreep ik niet
en daarom kwam ik daar

ik herkende zonder te verstaan
ik wist niet wat, maar wel dat ik er
hevig naar verlangde en bang was
dat het mij voorbij zou gaan

die avond werd ik ingewijd
ik had een van beiden aan de deur verwacht
en wist wat ik ging zeggen
maar was op slag mijn zinnen kwijt:

het was een gast die open deed
weerloos bleef ik staan en zag alleen maar
ogen, grote bruine ogen
en een glimlach die mij open spleet

ik wist: nu ben ik doorgedrongen
tot de geheime plaats, de kern
en dacht niet eens verbaasd:
jij bent ook een jongen.

Viktor Loman

Het gedicht heette eerst: MIJN EERSTE KEER. Maar het is meer de bewustwording van mijn homosexualiteit dus meer COMING-OUT, zoals Jan terecht opmerkte. Overigens werd het wel mijn eerste keer, want ik heb bewuste jongen mee naar mijn kamer genomen en werd de volgende dag van die kamer af gezet door mijn hospita, drie dagen later woonde ik ergens anders. Ben verhuisd op de brommer, drie keer rijden met een aantal volle vuilniszakken.