Categorie: Wadden-eilanden

Op de mooiste 16 oktober sinds mensenheugenis ben ik met Jan een dagje naar Texel geweest, en het was een aaneenschakeling van hoogtepunten, of misschien beter uitgedrukt: één groot hoogtepunt. Ik denk dat de foto’s voor zichzelf spreken maar wil toch twee bizondere gebeurtenissen expliciet noemen.

De eerste is mijn allereerste echte vogelaars-experience: ik had bij facebookvriend Joop Scheijbeler gezien dat er op waarneming.nl kruisbekken waren gesignaleerd op Texel en waar ongeveer. Toen we daar gisteren in de buurt kwamen zag ik een man lopen met een grote camera en een statief, en sprak hem aan. Het bleek dat de plek waar ze zaten daar vlakbij was.

In eerste instantie zijn we doorgereden maar toen ik Jan zei dat ik dat toch een keertje wilde meemaken zijn we omgedraaid en gaan kijken. Ons kwam een vrouw tegemoet die nogal euforisch was en zei dat ze de kruisbekken had kunnen fotograferen, en dat het twee uur had gekost, dus ik dacht: dat gaat mij niet lukken. Toen we op de plaats aangekomen waren zagen we een stuk of twintig vogelaars bij een bosrand met dikke camera’s de hoogte in te turen. We sloten ons bij het eerste groepje aan, en dat vond ik wel heel speciaal. Op fluistertoon werd ons gewezen op wat kleine vogeltjes in de verte, tegenlicht en echt te ver weg om goed te onderscheiden, maar na vijf minuten kwamen ze binnen telebereik en niet helemaal met tegenlicht. Ik kon er een paar redelijk fotograferen: goed te zien is waarom ze kruisbekken heten: hun snavelpunten kruisen elkaar.

De andere topervaring was een hilarische ontmoeting met drie vrouwen. Jan zou die in zijn facebookbericht omschrijven, dus daar verwijs ik naar als hij dat geplaatst heeft, anders wordt het wel ERG lang hier.

De reactie van een van de dames komt niet op mijn blog bij de reacties te staan, gebeurt vaker. Daarom kopieer ik hem maar hier:

“Goedemorgen vrolijke Texelgangers, de drie zusjes hebben genoten van jullie prachtige foto’s.
Wat schetst onze verbazing: de meneer die zijn bril kwijt was is door jullie, zittend met de hand in de haren, gefotografeerd,
Heel wel mogelijk is hij zijn bril die hij naar zijn zeggen op zijn hoofd had staan op dat moment op die plek kwijtgeraakt!
Wij genieten na van deze te gekke samenloop van omstandigheden en jullie waarschijnlijk ook,
Hartelijke groet!”

Groetjes

René

PS: op 25 maart dit jaar ben ik ook op Texel geweest, iets langer, 24 uur, en met Ronald. Veel vogels gefotografeerd ook toen, zie HIER

Vanaf de dijk bij den Helder:

Deze boot gaan we nemen:

Hier zie je beter hoe die bek in elkaar zit:

De Slufter:

Deze Duitse meneer was strandleeuweriken aan het fotograferen, dus dat hebben wij toen ook maar gedaan:

Strandleeuwerik:

Drie Tureluursen:

Het Slufter-sprookjeswoud:

Jan aan de rand van het Slufter-sprookjeswoud:

Uiteindelijk is ze met haar vader toch maar een heel eind omgelopen:

Beetje geluk moet je wel hebben (maar dat heb ik vaak):

In het donker op de boot terug naar den Helder: