Room With A View: de eerste 2 decennia van deze eeuw deel 1
Op 1 maart 1999 ben ik hier in de Nieuwmarktbuurt komen wonen en ik ben eigenlijk vrijwel meteen begonnen om uit mijn raam te fotograferen, en dat ben ik blijven doen. Altijd vanuit hetzelfde raam zelfs, heel af en toe vanuit een ander raam.
Het was voor mij een droom om, ter gelegenheid van mijn zevenstigste verjaardag vandaag op 02-02-2020 dus, een tentoonstelling te hebben van 20 jaar uit-mijn-raam-foto’s, om het te vieren. Niet een gewone droom natuurlijk maar echt een palindroom, een terugblik op de eerste 20 jaar van deze eeuw, tevens de eerste 20 jaar dat ik hier woon. Op nummer 20 trouwens.
Een “echte”, door mij gefinancierde tentoonstelling zag ik niet meer zitten: de laatste twee hebben scheppen met geld gekost omdat ik nauwelijks iets verkocht heb, en dit soort foto’s uit-mijn-raam zijn leuk om te zien maar niet om in privé-woningen aan de muur te hangen, dus dat zou weer een enorme aanslag op mijn reserves hebben betekend. Dus toen kreeg ik het idee om het op mijn blog te doen. Ik heb wel in 2017 geprobeerd of ik het stads-archief kon interesseren om van 2 decennia room-with-a view-foto’s een tentoonstelling te maken en iemand uitgenodigd om mijn overzichts-tentoonstelling in de Amstelkerk te komen bezoeken. Dat heeft een werknemer van dat archief inderdaad gedaan maar die persoon bleek het niet interessant genoeg te vinden voor een tentoonstelling.
De eerste jaren was er nog geen digitale fotografie, althans ik was daar nog niet aan toe, ik ben daar pas in 2005 mee begonnen en met mijn blog op 21 december van dat jaar. Uit de rolletjes-tijd, dus van 2000 tot bijna 2006, had ik nog 8 fotoboeken met foto’s uit mijn raam. Daar heb ik er inmiddels 4 van weggegooid, en van de leukste overblijvers heb ik er een aantal gefotografeerd en daar begin ik deze “tentoonstelling” mee. De fotografische kwaliteit is niet je dat, maar ik had geen zin om de negatieven op te gaan zoeken, die ik nog wel allemaal heb, en die te laten digitaliseren. Het was al een werk genoeg. Meestal stond er geen datum achterop de foto, dus ik heb er bij allemaal 2000-2005 onder gezet, wel op volgorde. De eerste, een filmopname met Renée Soutendijk, was waarschijnlijk in 2000 als ik het goed lees achterop.
Omdat ik maar 20 foto’s per blog kan zetten heb ik het opgesplitst in 10 delen. Als je het eerste blog hebt doorgescrold zie je beneden een aantal knoppen met cijfers: je moet dan op cijfer 2 drukken om de volgende 20 te zien, doorscrollen en dan op cijfer 3 voor de volgende lading etc. Ik schrijf dan niks meer bij die blogs, het is louter om de foto’s te laten zien.
Ik heb waanzinnig veel foto’s uit mijn raam gemaakt en kreeg het gevoel dat het nog niet eens een dwarsdoorsnede is wat ik hier laat zien. De foto’s waarbij het om de verhaaltjes gaat staan er niet bij, uiteindelijk kan je die vinden in het archief of onder de categorie “Room With A View”, dus hier gaat het alleen om de interessantste foto’s. Ze geven een beeld van de diversiteit van het stadsgebeuren. Een nadeel van die aanpak is wel dat je wat meer op de “uiterlijke gebeurtenissen” focust omdat die het leven in verhevigder mate laten zien dan de ook interessante “gewone” dingen des levens. Die laatste zijn voor mij net zo interessant, maar minder fotogeniek vaak, je moet er beter voor kijken.
Vandaag ben ik dus 70 geworden, en van de ene kant schrik ik me dood, al zag ik het wel een tijdje aankomen: ik hoor opeens bij de oude mensen. Maar van de andere kant: ik voel het totaal niet zo, ben nog fief en actief, en bovendien is het ook een soort opluchting: als ik nu dood ga is het wel wat aan de vroege kant maar ben ik toch ook niet in de knop gebroken. Pas is iemand die ik goed kende dood gegaan en die was een jaar of 65, en deze week werd een oude bekende begraven die net 60 was. En dat soort verhalen hoor ik de laatste tijd vaker.
Op youtube heb ik een aantal voorspellingen voor watermannen gezien met tarot-kaarten en horoscopen, en het ziet er fantastisch uit, maar ik voelde dat al: ben heel actief en zit goed in mijn vel, moet wel uit mijn comfortzone geraken maar dat gebeurt al, haast vanzelf, en hard werken, het komt niet vanzelf. En de creativiteit is werkelijk spetterend, een voorspel-dame zat helemaal te stuiteren van enthousiasme daarover.
Enfin, deze “tentoonstelling” is een voorbeeld voor de resultaten die mijn inspanningen opleveren. Ik ben hier weken aan bezig geweest, vandaar trouwens dat ik een tijdje geen blogs heb geplaatst. Ik heb ondertussen ook nog drie keer 1 of meerdere solo-liedjes gezongen en twee keer met mijn koor opgetreden, dus een beetje druk.
Gisterenavond kwam het pas af, en helemaal klaar is het eigenlijk nog niet want ik had de data in 2018 moeten checken want dat klopt niet helemaal, en ik had eigenlijk onder ELKE foto iets willen schrijven, maar al met al ben ik er niet ontevreden over, ik laat het nu los, zoals dat heet.
Have a nice palindroom.
René
Laatste 25 Reacties