BOLIDE en Canta Lux

Zich ontvouwende bladeren. Bloeiende Forsythia. Bolgewassen die hun aktiviteiten wederom ten toon spreiden: de lente is begonnen, al is de winter dat nog niet. Mijn oase, waar de gekte van de stad slechts in dunne flarden doordringt, van zijn scherpte ontdaan, zelfs kalmerend wordt: zij bestaat maar zo ver weg dat haar kreunen een homeopatische werking krijgt. De ziekte wordt met een verzwakte variant genezen. In kalme sereniteit fiets ik na enige gezondmakende uren de ziekte weer in die stad heet. Met de camera in de aanslag, dat wel. Ik maak er n.l. onderdeel van uit, graag of niet.
Armoede en rijkdom, onderdeel van de ziekte. Wat kost zo’n bolide? Bonussen, opties, tonnen en tonnen per jaar, voor één job. Ben benieuwd naar zijn gezicht: een zestiger. Hij rijdt stapvoets, ik kan hem gemakkelijk met de fiets bijhouden. Hij wil gezien worden, niet ergens heen. Ook dat nog, de schaamte voorbij. Zestiger, alleen, op zoek naar een stoeipoes van 25.
Ajax heeft gewonnen, en dat moet gevierd worden. Combinatie van de Amsterdamse vlag met de Bolide. Allemaal op zoek. Stoeipoezen in overvloed , ze zitten om de hoek bij bosjes voor de ramen. Allemaal op zoek, en ze weten niet waarnáár. Stoeipoezen? Om te vieren of te vergeten?
De Bolide en de Canta Lux: het verschil, het verschil en het verschil. En dan de overeenkomst.
groetjes
R.