BIZONDERE MOEDER, BIZONDER KIND

Ik gebaarde of het goed was dat ik een foto maakte. Op subtiele wijze gaf zij toestemming. Bijna alsof ze gewend was gefotografeerd te worden.

Wat een uitstraling heeft deze vrouw, en wat een bizonder kind heeft ze, dat zal ook een intense, gevoelige, zelfbewuste, intelligente vrouw worden.

Ik vind het op een bepaalde manier altijd vreemd dat ik technisch perfecte foto’s vaak ook mooi vind als het onderwerp me geen bal interesseert. Maar ik ben altijd op zoek naar wat me nou eigenlijk wel “pakt” qua onderwerp. Misschien dat ik daarom wel niet zo erg geïnteresseerd ben in de technische kwaliteiten van een foto, of dat althans van secundair belang vind.

Dit is weer zo’n foto waarvan het me absoluut niet kan schelen dat hij misschien technisch niet 100%  is. De reflecties in het, overigens vuile, raam zijn niet mooi b.v. De auto in de broekspijp van haar man gaat nog wel, maar de lange streep door het jongetje en een deel van de broekspijp is lelijk, net als de reflectie bij het voorhoofd en de neus van de vrouw. Het vuil van het raam zorgt voor een vertroebeling van het rechteroog van het meisje, maar dat vind ik dan toch ook wel weer wat hebben.

De foto is er een van de reeks “Keizersgracht” waar ik het gisteren over had. En de mooiste, ontegenzeggelijk.

Groeten

René