BEP, JE WAS EEN MOORDWIJF!
Sommige mensen vallen gewoon op, wat ze ook doen. Zo iemand was Bep, je kon niet om haar heen. Minstens 45 jaar van haar leven woonde ze in de Nieuwmarkt-buurt waarvan pakweg 40 jaar, na eerst een aantal jaren gevaren te hebben, met haar man en kinderen (tot die de deur uit waren) op de Rechtboomssloot. Ze was echt een Nieuwmarkt-icoon, had vele jaren een café aan de Nieuwmarkt en iedereen kent haar.
De eerste foto is er een uit mijn fotoboek: zij is de twee rechtse dames. Voor de recentste foto van haar zijn we de Nieuwmarkt opgegaan, maar daar kregen we het idee om even naar haar oude huis te lopen. Toen we daar op de stoep stonden kwam er op twee hoog een jongen uit het raam hangen, die had ons horen praten: hij bleek precies op haar oude woning te huizen en of we niet even binnen wilden kijken.
Nou zeker wel. Al ging de trap wel moeilijk, dat was ook de reden dat ze, samen met haar man, naar ons verzorgingshuis Flesseman moest, ongeveer vijf jaar geleden. Daar was ze trouwens vanaf het begin vrijwilligster geweest, ze kende iedereen die daar als vrijwilliger of als buurtgenoot kwam.
Ik had van haar een oude foto uitgezocht waarop zij heel in de verte in het raam van haar oude woning te zien is op de dag dat haar buren werden ontruimd tijdens de Nieuwmarkt-rellen. Die wilde ik voor het boek gebruiken, maar het eindresultaat is er uiteindelijk niet in gekomen, paste niet zo bij de rest. Maar ik zet de originele, ietwat bijgewerkte foto nu wel hieronder neer.
Het was een feest met haar door de gerenoveerde woning te lopen. Toen we weer beneden waren heb ik een foto van haar voor de deur genomen en die heb ik voor de bovenste foto gebruikt. Aan de dorpel kun je zien dat het hetzelfde huis is als de ontruimingsfoto.
Zondagnacht is ze overleden, na 8 maanden in het ziekenhuis gelegen te hebben.
Bep zat werkelijk boordevol levenslust en had een enorm groot gevoel voor humor: je kon echt ontzettend met haar lachen. Maar ze maakte ook vaak gewoon droogkomische opmerkingen om te glimlachen: als ze b.v. met een slok op uit het café van haar zoon kwam en af en toe stil moest staan zei ze stralend: het lichaam wil niet meer, mien jong. Om er dan twee meter later als uit een krantenbericht citerend aan toe te voegen: oorzaak: drank!!
Eens per jaar wordt er op de Nieuwmarkt een avond van circus Rigolo vrijgehouden voor optredens van buurtgenoten, daar deed zij altijd aan mee. Er schijnen voor haar al eens een krokodillen- en een kamelen-act ingehuurd te zijn. Vorig jaar, ze was al dik aan de rollator, was het een duiven-act, en daar is een filmpje van op youtube gezet. Dat staat hieronder: alles ging mis, maar het was lachen.
Humor, levenslust, een warm, gouden hart en bepaald geen heilige: Bep was gewoon zichzelf, Bep was Bep.
Ze zal door velen gemist worden: de bloemen die maar blijven binnenstromen zijn daar de getuigen van. Morgen wordt ze begraven.
René
PS: op de bovenste foto is vanaf de linkerkant de eerste dame een dochter en de tweede een zus (en de andere twee is ze dus zelf).
Op de tweede étage van het rechterhuis, wie ze precies is weet ik niet meer, een van de twee in het eerste raam:
Bep voor het eerst (en laatst) sinds ze er weg was in het gerenoveerde oude huis aan de Rechtboomssloot waar ze 40 jaar woonde. ” Bep, kijk nog ff zoals je net keek” :
Vóór het oude huis. Deze heb ik voor de bovenste foto gebruikt:
Nog een op 14-9 ontvangen foto van Bep:
