BEN IK NOU GEK???
Mijn broek zakte ervan af op het laatst. Is zij nou gek, zijn die mensen nou gek of kijk ik nou met bevooroordeelde ogen en zie ik iets heel moois aan voor iets totaal mallotigs? Dit is een beeldverhaal. De teksten tussen de beelden dienen dat beeldverhaal, dus ik zou zeggen, niet meteen naar beneden doorscrollen om alle foto’s te zien want de tekst hoort er echt bij.
Het gaat overigens niet om de mooie plaatjes, ondanks dat er een paar leuke bij zijn, maar om het verbijsterende gevoel dat ze bij mij teweeg brachten over te brengen. Het verhaal: Ik was er al aan voorbijgelopen toen ik terug kwam van de natuurwinkel: een vrouw zat voor het monumentje hier tegenover op haar knieën voorovergebogen met haar hoofd op de grond . Mijn eerste reactie was om er naartoe te gaan om te vragen of ze wat mankeerde. Maar omdat het een soort bidhouding was zoals je die van moslims kent en ze ook een hoofddoek-achtig iets om haar hoofd droeg, dacht ik dat ze misschien aan het bidden was, en wie ben ik om haar daarbij te storen? Ik vond het wel raar dat ze naar het noorden gericht was, maar alla. Op foto 1, die ik meteen nam toen ik boven was, is ze opgestaan en doet ze een ritueeltje bij het monumentje.
Op de volgende foto spreekt iemand haar aan, maar dat gesprek loopt op niks uit: 
Ze trok veel bekijks, en toen ik de volgende foto had gemaakt heb ik 0900-8844 gedraaid, dat is zoals u weet het politie-nummer voor niet al te dringende gevallen. Want ik dacht: dit gaat niet goed. Maar ik heb de hoorn er gelijk opgelegd en geen contact gemaakt, want ze stond weer op: 
Je ziet hier wel vaker vreemde vogels, maar vanaf het volgende plaatje begon mijn verbijstering te groeien. De meneer op die foto zocht contact en raakte in een diep gesprek verwikkeld:
De man op de achtergrond is een vriend die moest wachten en het allemaal maar niks vond:
Toen die vriend even niet keek heeft ze hem HET GROTE GEHEIM in zijn oren gefluisterd:
En toen was hij BEKEERD!!!!!: 
Let op zijn vriend, die wil het allemaal NIET meemaken. Op de volgende foto vindt achter het monument de handoplegging met twee handen plaats, nu is hij echt ingewijd!!
Af en toe kwam dit boek tevoorschijn, geen idee wat het is. Misschien de bijbel, of de Bhagavad Gita of Ik Jan Cremer, wie zal het zeggen.
Die mevrouw snapte het ook niet: er staat toch echt niks op die zuil, of zien we dat allemaal verkeerd?:
Het hele monument wordt nu betast:
En toen was het voorbij, DACHT ik. Er werd nog even een wonder verricht: een auto werd tot stilstand gebracht, dat is iets dat je hier nooit ziet.
Het hele verhaal gaat meer om de reacties van de mensen, en is nog niet ten einde: let op de vrouw aan wie ze uiteindelijk de weg vroeg!!:
Goed, bovenstaande kan een keer gebeuren, maar NU. Ze komt terug en blijft midden op de weg staan. Er komt een kleine vrachtwagen aan maar ze blijft gewoon staan. Die man begint te toeteren en te schelden, maar ze blijft gewoon staan. Ik heb er geen foto van want ik was totaal perplex.
Die verbijstering zou nog toenemen. Want wat gebeurt: een voorbijganger loopt naar haar toe en weet haar te overreden opzij te gaan. Op de stoep aangekomen wil hij haar vriendschappelijk bij de arm pakken, maar zij weert af:
Vervolgens roept ze de hemel aan, dat is natuurlijk ook het beste dat je in zo’n geval doen kan:
En wat gebeurt er daarna? (hier zakte mijn broek dus af) ZE GAAN SAMEN BIDDEN!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!:
Gelukkig vond er tegelijkertijd een verkeersdispuut plaats zodat ik niet helemaal gedesoriënteerd raakte over de richting waarin de wereld zich voor mijn raam aan het ontwikkelen was ( de motorrijder reed tegen het verkeer in):
Nou, dat zijn zo mijn gedachten voor de zondag. Overigens vond alles afgelopen vrijdag plaats. groetjes viktor en rené