ALS HET JE TIJD IS DAN GA JE MET HEM MEE, EERDER NIET…

Foto René Louman

Bitterkoud, midwinter

vijf uur en al stikdonker

geen mens te zien

onder die brug, Utrechtse straat

krak, door het ijs, tot de nek.

elke seconde nog helder voor de geest.

de alles doordringende kou

mijn van het water doordrenkte zware been dat ik op het ijs leg

o god, laat het niet breken

voorzichtig schuiven, mijn linkerbeen langzaam uit het water mee op het ijs

een onwezenlijke film, alsof ik een ander ben, een nachtmerrie-personage

stukje op mijn buik, dan rechtop

de fiets gepakt, in plaats van aan te bellen

vijf ijzige minuten

fietsen met schaatsen aan

een uur onder de douche

de volgende dag de kou nog in mijn botten

als het je tijd is, dan is hij daar

in vol ornaat

en is het je tijd niet: dan is hij er ook

en lacht hij je uit

en ik lach terug

ik ben niet bang voor hem

toen wel.

nooit meer geschaatst.

Groeten

rené

PS 1: hier moest ik aan denken toen ik deze foto weer zag die ik een paar weken geleden maakte in Artis.

PS 2: er wordt een extreem koude winter verwacht las ik net. Vanaf begin november al!!Maar al is het ijs drie meter dik…………….