AALSCHOLVERS IN DE PRINSENGRACHT

Ik kon er vrij dicht bij komen, maar uiteindelijk vond hij het toch veiliger om de Prinsengracht in te duiken, er kennelijk van uitgaande dat ik dat niet óók zou doen.

Ik herinner me nog een tijd dat je verbijsterd was als je er een in de stad zag, het was echt een zeldzame vogel in Amsterdam. Nu zie je ze geregeld. Over een tijdje gaan ze vast bedelen om een visje toegegooid te krijgen vanons stadmensen, net als de reigers tegenwoordig. En na nog een tiental jaren worden ze als huisdieren gehouden, net als papegaaien en parkieten. De buurvrouw in de straat van mijn jeugd had trouwens al een tamme kraai. Vrouw Louw heette ze,die buurvrouw dan, ik heb ooit een gedicht over haar gemaakt. Ze is nu al jaren dood.

Die kraai was zo tam dat hij in de kamer van mijn zusje het behang van de muur afscheurde. Wat wij toch wel tamelijk wild vonden, maar dan toch weer anders wild dan gewoon wild in de zin van natuurlijk. Want erg natuurlijk leek het ons niet, een kraai die behang van de muur scheurt. Het duidt eigenlijk meer op een neurose, vanwege de dressuur in de richting van tamheid waarschijnlijk.

groet

rené

Deze zwemt ook IN de Prinsengracht. Dit is denk ik een oudere dan de eerste: hij is al behoorlijk grijs.