4 MEI: DE VOORBEREIDINGEN
Om de een of andere reden vind ik het vóórspel en het náspel altijd leuker dan het spel zelf. Even dacht ik dat ik daarmee een voorkeur te kennen gaf niet in het NU te willen leven, maar dat klopt natuurlijk niet. Het NU is dan voor mij de voorbereiding op een latere gebeurtenis, en die vindt in het NU plaats. Die gebeurtenis niet, die moet nog komen.
Enfin, net kwam ik over de Dam en ze waren bezig de boel voor vanavond klaar te zetten. Ik had geen haast, en mijn camera bij me zoals gewoonlijk, dus kunt u nu vast zien hoe de koningin vanavond gaat lopen en hoe haar onvolprezen leger ervoor zorg draagt dat zij niet de verkeerde weg neemt. Nou kent ze onderhand de route wel, maar je weet nooit, zo jong is ze niet meer.
Een leuk gezicht om de paaltjes die vanavond keurig rechtop staan erbij te zien liggen of ze een flauwte hebben, het spreekgestoelte waarop Cohen gaat zeggen dat het nooit meer mag gebeuren leeg te zien, en de kransenstandaards op hun plaats gezet te zien worden. Met de pasjes achteruit is rekening gehouden zodat er niet van de treden gevallen kan worden, het is maar dat u het weet.
Ondertussen vermaken de toeristen zich prima, al zijn de levende standbeelden verwijderd. Waar ze gelaten zijn weet ik niet.
Veel nuttige overpeinzingen toegewenst vanavond.
groet
rené
De paaltjes liggen er nog zielig bij, de soldaten niet, want die zijn blij dat ze hier staan en niet in Afghanistan.
Ook even naar boven kijken natuurlijk.
Voor de toeristen maakt het allemaal niks uit, ze kunnen nu alleen niet op het monument plaats nemen.
Voor de lekkere hapjes.
Kabels uit de grond.
Nou daar komt ze dus te lopen, als de hekken recht staan kan het haast niet mis gaan.
De kransen en Cohen komen nog
Nou vooruit, alvast een instant-Cohen.
De stapjes achteruit.