Werkers aan Amsterdam
Ik had gisteren wel mijn camera bij me maar eigenlijk geen idee dat ik wat te fotograferen zou hebben. Het was grauw weer en ik had er gewoon eigenlijk niet veel zin in. Maar ik neem dat ding toch altijd mee op een wandeling, want als je een wereldfoto ziet en je hebt geen camera bij je dan kan je de haren natuurlijk wel uit je hoofd trekken.
Nou, niet dat ik DE wereldfoto zag, die ligt geloof ik nog steeds ergens op me te wachten, maar mijn hemel, wat was ik blij dat ik die camera bij me had.
HET GAT.
Ik had er over gehoord maar bedacht dat pas toen ik er bijna was. En niet alleen het gat, maar ook mannetjes die in dat gat liepen. En ze hadden speciaal voor mij oranje hesjes aangetrokken en helmpjes op gezet. Bedankt jongens!
Om ze wat leuker uit te laten komen heb ik alles zwart-wit gemaakt, op de mannen zelf na natuurlijk. En toen ik dat gisterenmiddag aan het doen was bedacht ik dat het wel erg leuk zou zijn om veel werkers die ik de laatste tijd heb gefotografeerd ook zo te behandelen. Als een soort hommage aan de noeste arbeiders die in weer en wind het eigenlijke werk doen. De mannen en vrouwen die het bedenken, ontwerpen en organiseren zijn natuurlijk net zo belangrijk, maar ik heb toch een zwak voor de uitvoerders van die plannen.
Toen ik die foto’s maakte vrijdag moest ik ontzettend denken aan de Noord-Zuidlijn. Daar was ik indertijd heel erg op tegen, maar ondertussen genoot ik wel van de fotogenieke bouwplaatsen. Ik heb daar indertijd een tentoonstelling van gehad in Scheltema, toen dat nog aan het Koningsplein gevestigd was. Daar zijn toen medewerkers van de aannemer Max Bögl naar komen kijken. Bouwplaatsen, ik kan er niet genoeg van krijgen, hoe groter hoe beter, en hoe kleiner naar verhouding de mensen die er werken. En dat vind ik het leukst, de nietigheid van de mens wordt in zo’n omgeving altijd prachtig gesymboliseerd.
Groet
rené
Laatste 25 Reacties